O historii Sianek najczęściej wspomina się w kontekście tzw. Grobu Hrabiny, (niebyłej) wizyty Józefa Piłsudskiego, a zwłaszcza rozwoju turystyki w tej miejscowości przed II wojną światową. Dzisiaj przypominamy inny kadr z przeszłości.
Na prezentowanej pocztówce z okresu międzywojennego widać kościół, a właściwie kaplicę pw. Najświętszego Serca Jezusa w Siankach. Niewielka świątynia została poświęcona w 1907 roku, podlegała parafii rzymskokatolickiej w Boryni w dekanacie samborskim. Położony na wschód od Sanu kościółek, w 1939 roku znalazł się na terenie okupacji sowieckiej. Od wiosny 1940 roku był opuszczony i w tym czasie zniszczone zostało jego wyposażenie. Po wojnie dawną kaplicę przebudowano na mieszkanie dla oficera radzieckich wojsk pogranicznych, a w późniejszym okresie rozebrano.
Warto też dodać, że w pobliskiej Tarnawie Niżnej oraz Sokolikach Górskich również istniały drewniane kaplice rzymskokatolickie o tym samym wezwaniu co w Siankach. Pierwsza z nich poświęcona została w 1903 roku i także podlegała parafii w Boryni. Natomiast poświęcony dziewięć lat później kościółek z Sokolików Górskich (widoczny na starych pocztówkach przedstawiających teren tartaczny) należał do parafii w Turce. Podobnie jak kaplica z Sianek, oba wspomniane obiekty nie zachowały się do naszych czasów.
[Pocztówka ze zbiorów Łukasza Bajdy]
![Drewniana kaplica rzymskokatolicka w Siankach](https://bcdk.pl/wp-content/uploads/2024/10/Kosciolek-w-Siankach.jpg)